Τα ξημερώματα της δευτέρας 11 του ιούλη έγινε ισχυρή έκρηξη στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» που είχε ως αποτέλεσμα να πεθάνουν μεταξύ άλλων 6 πυροσβέστες, 2 φαντάροι (ναύτες) και να τραυματιστούν αρκετοί άλλοι. Η έκρηξη είναι προϊόν της εγκληματικής αμέλειας των «αρμόδιων αρχών» που ενώ γνώριζαν για το πρόβλημα, επέλεξαν να μην κάνουν τίποτα, απ’ ότι φαίνεται για να αποφευχθούν κάποιες δαπάνες για μέτρα ασφαλείας. Βέβαια, έχοντας εξαπολύσει ένα απίστευτο κυνήγι μαγισσών ενάντια στους ανυπότακτους, ήταν ήδη πολύ απασχολημένοι για να ασχοληθούν με το ασήμαντο ζήτημα ενός επικείμενου πολύνεκρου ατυχήματος.Αυτή η απαξίωση για την ανθρώπινη ζωή δεν είναι κάτι καινούριο στον κόσμο που ζούμε. Τη συναντάμε καθημερινά, στο σχολείο, στο στρατό, στη δουλειά – παντού. Η έκρηξη στη ναυτική βάση ήταν μια συμπύκνωση αυτών των αντιλήψεων σε μια δολοφονική στιγμή.

Η υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας είναι λογική βαθιά συνυφασμένη με το μιλιταρισμό και τη στρατιωτική μηχανή. Ο στρατός είναι ένας θεσμός φτιαγμένος για να σκοτώνει, είτε σε πολέμους, είτε σε σύνορα, είτε σε «ειρηνευτικές αποστολές» (βλέπε Ιράκ, Βοσνία κτλ). Δεν σκοτώνει μόνο ανθρώπους, αλλά μέσα από την επιβολή του εθνικισμού, της ιεραρχίας και της αυστηρής πειθαρχίας, χειραγωγεί και νεκρώνει συνειδήσεις. Ως μαθητές δεν μπορούμε παρά να τον δούμε ως τη συνέχεια της πλύσης εγκεφάλου που γίνεται στα σχολεία. Επιχειρούν να μας διαμορφώσουν σύμφωνα με τα πρότυπά τους, έτσι ώστε να γίνουμε υπάκουοι δούλοι του συστήματος και της κάθε εξουσίας.

Αξίζει να γίνει μια αναφορά στο εγκληματικό παρελθόν του κυπριακού στρατού, αφού είναι τουλάχιστον υποκριτικό και αντιφατικό να νομίζουμε πως τώρα ξεκίνησε να πηγαίνει κάτι στραβά. Οι στρατοί, ως καταπιεστικοί θεσμοί (και μόνο με την ύπαρξή τους, μονάχα αρνητικά μπορούν να προκαλέσουν) ενώ στην Κύπρο υπάρχει μια μεγάλη λίστα από αυτοκτονίες φαντάρων (πέρα από ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργούνται στους φαντάρους) και «ατυχήματα», διαπλοκή και συνεργασία με τη χούντα των συνταγματαρχών (στην Ελλάδα ’67 – ’73) ενώ συμμετείχε και στο πραξικόπημα του ’74 με τις τραγικές συνέπειες.

Αυτά για την Εθνική Φρουρά. Όμως στην Κύπρο επικρατεί ένα θέατρο του παραλόγου, αφού δεν έχουμε ούτε έναν, ούτε δυο, αλλά έξι στρατούς! (ε/κ – Ε.Φ., ΕΛΔΥΚ, ΤΟΥΡΔΥΚ, τουρκοκυπριακός, ΟΗΕ και ΝΑΤΟ – βρετανικές βάσεις). Έξι οπλισμένες στρατιωτικές δυνάμεις σε ένα τόσο μικρό νησί! Γιατί? Μα γιατί ο στρατός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι ενός ιεραρχικού συστήματος, επιβολής και καταπίεσης, εκμετάλλευσης και κοινωνικού ελέγχου. Στην Κύπρο οι στρατοί έχουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην προώθηση και διαιώνιση του εθνικού μίσους και των διαχωρισμών, προς συμφέρον των κυρίαρχων, οι οποίοι στήνουν πάρτι στις πλάτες της κοινωνίας με πρόσχημα το κυπριακό.

Και όσο για εκείνους που ζητούν παραιτήσεις και θέτουν αιτήματα τέτοιας λογικής, έχουμε να πούμε πως αυτός είναι απλώς ένας τρόπος να χειραγωγηθούν οι αντιδράσεις των ανθρώπων και να αναλωθούν σε παρακάλια προς το κράτος. Πρέπεια να διαλύσουμε τις ψευδαισθήσεις πως μια διαφορετική διοίκηση θα είχε άλλο αποτέλεσμα. Δεν φταίνε μόνο κάποιοι μεμονωμένοι υπουργοί και λοιποί «αρμόδιοι» αλλά το κράτος, το σύστημα, και όλες οι αντιλήψεις που το στηρίζουν. Οι αντιλήψεις που βάζουν το χρήμα πάνω από την ανθρώπινη ζωή, που συντηρούν τους εθνικούς διαχωρισμούς και τον στρατιωτικό παραλογισμό και που στηρίζουν τον απίστευτο κανιβαλισμό που επιβάλλουν οι ένοπλες και ένστολες δυνάμεις ανά το παγκόσμιο. Η μόνη μας ελπίδα βρίσκεται στην αντίσταση απέναντι σε κάθε στρατιωτική μηχανή, σε κάθε εξουσία, για ένα κόσμο ελεύθερο, δίχως σύνορα, δίχως στρατούς, δίχως τούτη την αηδιαστική αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή.

ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ

Υ.Γ. Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους νεοσύλλεκτους και όσους αναγκάζονται να υποστούν τη βαρβαρότητα και την αυταρχική επιβολή του στρατού. Κανένας όμηρος στα χέρια των στρατοκρατών!

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΚΑΠΟΥΛΑ

skapoula.espivblogs.net / skapoula@espiv.net