Την Παρασκευή 2/12 καλέσαμε πορεία από την πλατεία Ελευθερίας, για τα 3 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του Δεκέμβρη. Η πορεία είχε ως σκοπό να διατηρήσει ζωντανή τη συλλογική μνήμη εκείνων των ημερών αλλά και να προτάξει την επίθεση σε κράτος και κεφάλαιο στις σημερινές και τοπικές συνθήκες. Η διοργάνωση και οι προετοιμασίες έγιναν μέσα από ανοιχτές μαθητικές συνελεύσεις της σκαπούλας, όπου διαμορφώσαμε μαζί το χαρακτήρα και το πλαίσιο της πορείας. Επίσης, την Τρίτη 6/12, επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο κέντρο της Λευκωσίας με μοίρασμα εκατοντάδων κειμένων.
Την μέρα της πορείας, κατά τις 7μιση ξεκίνησε η προσυγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας, όταν έφτασαν 30 περίπου μαθητές της σκαπούλας με μικρή πορεία από την Φανερωμένη. Σιγά-σιγά μαζευόταν κόσμος, και γύρω στις 8μιση ξεκίνησε η πορεία με περίπου 120 άτομα, – (στην πλειοψηφία τους μαθητές) αλλά και τη στήριξη άλλων συλλογικοτήτων και ατόμων του χώρου – τρία πανό που έγραφαν «τώρα μιλάμε εμείς / η οργή να γίνει πείσμα και το πείσμα συνείδηση», «αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», «η εξέγερση δεν είναι ουτοπία» και οργανωμένη περιφρούρηση.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας γράφονταν συνθήματα σε τοίχους και βιτρίνες τραπεζών/καταστημάτων με σπρέι και φωνάζαμε διάφορα αντιεξουσιαστικά συνθήματα, σε ελληνικά, αγγλικά και τουρκικά – υπήρχε μικρή συμμετοχή τ/κ μαθητών που αξίζει να σημειωθεί. Μοιράστηκαν αρκετές εκατοντάδες κείμενα σε περαστικούς. Πετάχτηκαν μπογιές σε τράπεζες στην Μακαρείου και τη Στασίνου, στην ελληνική πρεσβεία και στη λέσχη αξιωματικών στην πλ. Φανερωμένης ενώ σαμποταρίστηκε και ένα μηχάνημα atm. Οι δράσεις αυτές είχαν συμβολικό χαρακτήρα, ενάντια στην εξουσιαστική κανονικότητα, για να γίνει ξεκάθαρο πως ενώ ο καπιταλισμός στολίζει τις λαμπερές βιτρίνες του και οι κυρίαρχοι νομίζουν πως μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι, υπάρχουν ακόμα αυτοί που δε συναινούν και επιχειρούν να κάνουν τους εφιάλτες της κάθε εξουσίας πραγματικότητα – ακόμα και σε αυτό το φαινομενικά ήσυχο, κοιμισμένο νησί.
Η πορεία ολοκληρώθηκε μετά από σύντομη στάση έξω από την κατάληψη της νεκρής ζώνης με συνθήματα αλληλεγγύης, και πραγματοποιήθηκε κουβέντα στην πλ. Φανερωμένης για τη συνέχεια των δράσεών μας και την δικτύωση με σύντροφους μαθητές από άλλες πόλεις. Κρεμάστηκε το κεντρικό πανό και βανδαλίστηκε μια γιγαντοαφίσα της αστυνομίας, η οποία αστυνομία να σημειωθεί πως είχε προκλητικότατη παρουσία στην γύρω περιοχή μετά το τέλος της πορείας. Οι μπάτσοι όμως δεν κατάφεραν να καταστείλουν τη δυναμική πορεία, και ως γνωστό, εκεί που δε φτάνει το γκλομπ του μπάτσου φτάνει το μαχαίρι του φασίστα…
Γύρω στις 11 ενώ όλα φαίνονταν ήσυχα, εντοπίστηκε ομάδα περίπου 10 εθνικιστών σε παρακείμενο στενό, οπλισμένοι με ρόπαλα. Κυνηγήθηκαν από συντρόφους και τράπηκαν σε άτακτη φυγή, και ένας από αυτούς έφαγε κάτι ψιλές. Η καταστολή έχει πολλά ποδάρια, και οι εθνικιστές μας έχουν συνηθίσει σε επιχειρήσεις ενάντια στα κοινωνικά κινήματα ανά τον κόσμο. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι ο αγώνας ενάντια σε κράτος και καταστολή και ο αγώνας ενάντια στον εθνικιστικό παραλογισμό είναι ένα και το αυτό.
Η νύχτα της 2/12 δεν ήταν μια όπως όλες τις άλλες. Ήταν μια ελάχιστη ένδειξη συνείδησης, από μια νεολαία (και όχι μόνο) που δεν αρκείται στην αποχαύνωση της κατανάλωσης, της πολιτικής σαπίλας, των εθνικών μύθων και των εξουσιαστικών ιδεολογημάτων, αλλά αγωνίζεται, περήφανη και αποφασισμένη για όσα της αξίζουν. Οι καιροί αλλάζουν, το μήνυμα της αντίστασης όμως είναι επίκαιρο όσο ποτέ…
* Η επόμενη συνέλευση της σκαπούλας ορίστηκε για την Παρασκευή 9/12, 20:00, πλ. Φανερωμένης /
Aκολουθούν φωτογραφίες από την πορεία
