Μπορείτε να κατεβάσετε το κείμενο σε μορφή pdf εδώ.
Τα εθνικά τα ιδεώδη χάπια της αποχαύχωσης
που τα πλασάρουν οι εμπόροι σε χαύνους καταναλωτές
πατρίδα έννοια συνώνυμη με την απάτη και τη βία
οι νταβατζήδες της μιζέριας μας υμνούν τα όσια της φυλής
Παρελάσεις: Μαζί τους αναδύεται η μπόχα του μιλιταρισμού και του φασισμού. Αναδείχτηκαν από τη χιτλερική νεολαία, μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα από το Μεταξά, και στη Κύπρο ήρθαν ως μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος που υιοθετήθηκε μετά την ανεξαρτησία, που βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό πάνω στο ελληνικό. Οι παρελάσεις επιβάλλουν την ομοιομορφία, διαχωρίζουν τους μαθητές σε καλούς-κακούς και μέτριους (η θέση του σημαιοφόρου είναι ιδιαίτερο καμάρι για κάποιους) και λειτουργούν ως προθάλαμος για τη στρατιωτική πειθαρχία. Είναι ένας τρόπος να φανατίσουν τους μαθητές με το πατριωτικό ιδεώδες. Είναι η προβολή μιας υποταγμένης μάζας, που χαιρετά τη πολιτική εξουσία και που αναγνωρίζει τη θέση της ως υπήκοος των κυρίαρχων…
Όταν ο εθνικισμός και ο μιλιταρισμός βγαίνουν για παρέλαση, δε μπαίνουμε στη γραμμή!
Όπως και κάθε χρόνο, εμείς οι μαθητές καλούμαστε να παρελάσουμε και να συμμετέχουμε ενεργά στις (σχολικές και μη) εθνικές φιέστες για την 25η μαρτίου και την 1η απριλίου. Η «εθνική ταυτότητα» που βλέπουμε στη Κύπρο είναι σχετικά πρόσφατο δημιούργημα, από την αγγλοκρατία ουσιαστικά, (εκεί στα τέλη του 19ου αιώνα) που διαχώρισε τους ανθρώπους σε έλληνες και τούρκους για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της. Την πράξη αυτή αγκάλιασαν τα ντόπια αφεντικά και η εκκλησία αφού βρήκαν τρόπο να προασπίσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα. Πως; Η προσήλωση στο «εθνικό όραμα» των δύο κοινοτήτων έβαλε φρένο στις δικοινοτικές απεργίες και τους αγώνες των δεκαετιών ’30 και ’40, αφού πλέον ο εχθρός αναγνωριζόταν όχι στη μούρη του αφεντικού, αλλά στο πρόσωπο κάποιου άλλου εργαζόμενου.
Σχολεία – κλουβιά & κλούβια ιδανικά…
Από τις πρώτες κιόλας τάξεις του δημοτικού τρώμε στη μάπα το εθνικό ιδεολόγημα. Μαθήματα ιστορίας σε γαλανόλευκο φόντο, παρελάσεις, εθνικές γιορτές και επέτειοι και σημαίες συνθέτουν σημαντικό κομμάτι της σχολικής πλύσης εγκεφάλου. Μας μαθαίνουν ότι είμαστε έλληνες, ότι είμαστε κομμάτι αυτής της «ένδοξης ιστορίας», είτε το θέλουμε είτε όχι. Γιατί; Επειδή θέλουν μαθητές που θα μεγαλώσουν και θα γίνουν καλοί υπήκοοι του συστήματος, πατριώτες, νομοταγείς και υποταγμένοι. Γιατί στην τελική αυτό ήταν ο σκοπός από την αρχή. Τα εθνικά ιδεώδη θέλουν να μας πείσουν πως οι καταπιεσμένοι και οι καταπιεστές ανήκουν στο ίδιο σώμα, ουσιαστικά να κρύψουν τις ανισότητες αυτής της κοινωνίας πίσω από το μανδύα του έθνους.
Συχνά πυκνά ακούμε διάφορα καλέσματα από τον πρόεδρο της δημοκρατίας, τον υπουργό παιδείας και διάφορα αφεντικά για ενότητα με βάση τα εθνικά κριτήρια, είτε για την οικονομία, είτε για το κυπριακό και ούτω καθεξής. Η εθνική ενότητα μας φέρνει αναγούλα! Γιατί το εθνικό συμφέρον είναι το συμφέρον των αφεντικών, όλων εκείνων που μας ταΐζουν τα εθνικά παραμύθια με το φτυάρι, και εμείς δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με όσους μας κλέβουν τη ζωή και μας επιβάλλουν τους καταναγκασμούς του σχολείου, του στρατού και της δουλειάς. Ο πατριωτισμός βρωμάει υποδούλωση, αφού έτσι ο καταπιεστής γίνεται αδερφός σου, μέσα στα πλαίσια της φαντασιακής κοινότητας του έθνους.
Ας το θέσουμε πιο απλά. Παλαιότερα, τα αφεντικά βασίζονταν στη χρήση της βίας από την αστυνομία και το στρατό για να διατηρήσουν τη κυριαρχία τους, όμως σήμερα αυτή τη δουλειά έχει αναλάβει η σχολική μηχανή, που στα γρανάζια της ισοπεδώνει οτιδήποτε διαφορετικό και ξερνάει εθνική ομοψυχία και ομοιογένεια. Τι καλύτερος τρόπος άλλωστε για να υποδουλώσουν τη κοινωνία από το να της δώσουν έναν «βάρβαρο» εχθρό, όποια χαρακτηριστικά του προσδίδονται κατά καιρούς, και να τονίζουν την ανάγκη συσπείρωσης απέναντι σε μια εξωτερική απειλή; Έτσι άλλωστε δικαιολογείται και η ύπαρξη τους, ως και καλά προστάτες μας από τους βαρβάρους.
Τα σχολεία παίζουν σημαντικό ρόλο στην αναπαραγωγή του εθνικισμού, και συχνά συμβάλουν η οικογένεια και η εκκλησία. Ουσιαστικά διαμορφώνουν τη νεολαία με συγκεκριμένα πρότυπα. Μας βαφτίζουν με τη βία και μας φορτώνουν τη θρησκεία τους, μας βάζουν να απαγγέλουμε τα αιμοδιψή τους ποιήματα και να κουβαλάμε τις σημαίες τους, μας βάζουν να παρελάσουμε και πάει λέγοντας. Και στις δύο πλευρές του νησιού μας λένε παρόμοια πράματα, ότι, ανάλογα, οι τάδε έσφαζαν και βίαζαν επομένως όσα έκαναν «οι δικοί μας» ήταν δικαιολογημένα. Σκατά! Οι πράξεις του εθνικού μίσους είναι κανιβαλισμός, πάντα σύμφωνα με τα συμφέροντα των αφεντικών, από την αγγλοκρατία μέχρι σήμερα.
Μια πατρίδα που σε καίει πως μπορείς να σεβαστείς;
Το σκηνικό αλλάζει. Οικονομική κρίση, απολύσεις, ανεργία, ακόμα και στη Κύπρο σιγά σιγά γίνονται μέρος της καθημερινότητας μας. Οι εκκλήσεις για εθνική ενότητα παίρνουν άλλη διάσταση, αφού αποτελούν μέρος της επίθεσης στην αξιοπρέπεια μας. Εκείνοι που μας καλούν να σφίξουμε λίγο το ζωνάρι (λίγο μωρέ, όχι πολύ… προς το παρόν) στο όνομα του εθνικού καλού είναι αυτοί που χωρίς δεύτερη σκέψη θα σπρώξουν μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας στην εξαθλίωση, είναι αυτοί που μας εκμεταλλεύονται και μας καταπιέζουν καθημερινά. Νομίζουν θα τη βγάλουν καθαρή… στο χέρι μας είναι να τους διαψεύσουμε.
Και γι’ αυτό είμαστε προδότες!
Γιατί ξέρουμε πως τους εθνικούς διαχωρισμούς τους επιβάλει η πολιτική, οικονομική και θρησκευτική εξουσία. Γιατί ξέρουμε πως στην πραγματικότητα δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τους τ/κ μαθητές. Γιατί ξέρουμε πως οι διαχωρισμοί που χαράσσουν τα σύνορα και το εθνικό μίσος είναι πλαστοί και το μόνο που κάνουν είναι να καλύπτουν την άνιση, ιεραρχική δόμηση αυτού του κόσμου. Τα εθνικά ιδεώδη προσπαθούν να κρύψουν αυτό που αναδύεται όλο και πιο ξεκάθαρα: ο εχθρός παντού και πάντα είναι ίδιος: το κράτος, το κεφάλαιο και κάθε εξουσία. Γιατί αναγνωρίζουμε τους ρόλους μας ως εργάτες του αύριο, όπου ξημερώνει ένα μέλλον δίχως προσδοκίες, μας πλαθουνε ως αναλώσιμο και χειραγωγήσιμο εργατικό δυναμικό, πνιγμένο στη υποτέλεια και καταδικασμένο να κρατήσει αυτή τη καπιταλιστική πυραμίδα της καταπίεσης ζωντανή. Γιατί απαρνιόμαστε πολεμικά την επιβολή της “εθνικής συναίνεσης” και τασσόμαστε συνειδητά στο στρατόπεδο των κολασμένων- χαράζοντας προοπτικές και μονοπάτια έμπρακτης ταξικής αντίστασης. Δε θα γίνουμε τροφή για τα θηρία! Γι’ αυτό λοιπόν αρνούμαστε κάθε εθνικό παραμύθι και κάθε εθνικιστικό φρόνημα.
Εμείς προτείνουμε τη δημιουργία μιας αυτοοργανωμένης μαθητικής κοινότητας αγώνα, που θα οργανώνεται και θα δρα πέρα από εθνικούς διαχωρισμούς και περιχαρακώσεις. Που θα πολεμά στη πράξη την υποταγή που επιβάλει η εθνική ενότητα, που απέναντι στη κανονικότητα του εθνικισμού θα αντιτάξει την αξιοπρέπεια και την αντίσταση…
Sidet buyuleyijidir sidet umutur
Umut suz ve sesiz bir
Sesiz bir dunada
Η βίαιη αντίσταση είναι η μόνη ελπίδα
σε μια χώρα δίχως ελπίδα και φωνή
Κάθε πατρίδα είναι φυλακή
Σαμποτάζ στις παρελάσεις και κάθε εθνική γιορτή
Μαθητική Ομάδα Σκαπούλα
Όσοι επιθυμούν να επικοινωνήσουν μαζί μας, υπάρχει η ηλεκτρονική διεύθυνση skapoula.espivblogs.net και το μαιλ skapoula@espiv.net. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο αυτοοργανωμένο μαθητικό καφενείο που θα ανοίγει κάθε Παρασκευή, ξεκινώντας από τον απρίλη, στο χώρο της κατάληψης της νεκρής ζώνης Λήδρας.
Παιθκια . . τζε γαμωτα κειμενα . . μπραβο σας . . συνεχιστε . . συντροφικα χαιρετισματα που την Λεμεσο
με αφορμή ακόμα μια παρέλαση
να μην ξεχάσω…
…τι είναι εθνική επέτειος: Ημέρα γιορτής της εθνικής ομοψυχίας και του μιλιταρισμού. Ημέρα λήθης της ιστορίας, μια προσπάθεια της εξουσίας να διαιωνιστεί κόβοντας και ράβοντας τα γεγονότα στα μέτρα της. Περιλαμβάνει συνήθως παρέλαση του στρατού μπρος στα μάτια των υπηκόων ενός έθνους, επιδεικνύοντας την ετοιμότητα που είναι απαραίτητη σε περίπτωση εμπλοκής των κρατών σε πόλεμο, αλλά και την απαραίτητη πειθαρχία και υποταγή στη ντόπια εξουσία (πολιτικοί, παπάδες, γαλονάδες κ.τ.λ.) που κάθεται σε κεντρικό βάθρο. Στην περίπτωση της ελλάδας, σε αυτήν την μιλιταριστική εκδήλωση, παρελαύνουν και οι μαθητές (μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που συμβαίνει αυτό).
…λίγη ιστορία των μαθητικών παρελάσεων: Σε περιόδους πολέμων ή δικτατορικών καθεστώτων, από τη δεκαετία του ’30, στις στρατιωτικές παρελάσεις σύρονταν υποχρεωτικά και οι μαθητές των σχολείων, ακόμη και των δημοτικών, με σκοπό να αναπτυχθεί στους μαθητές το θρησκευτικό και εθνικό-πατριωτικό τους φρόνημα. Οι εθνικιστές ηγέτες τούς ανάγκαζαν να παραμερίσουν την παιδική ανεμελιά τους και να εκπαιδευτούν σε στρατιωτικό βηματισμό, ασκήσεις ακριβείας και αυστηρή πειθαρχία ταΐζοντάς τους τα συνήθη παραμύθια περί ηρωισμού. Βέβαια στον πόλεμο οι ήρωες για τους ομοεθνείς είναι εγκληματίες για τους αντιπάλους, όπως τόσο καλά απεικονίζεται στα σχολικά βιβλία της ιστορίας. Οι μαθητικές παρελάσεις στην ελλάδα επιβλήθηκαν από τo δικτάτορα Μεταξά εμπνευσμένες από τη γερμανική και ιταλική δικτατορία. Έτσι το Μάρτιο του ‘36 παρελαύνουν τα σχολεία πρώτα και ακολουθεί η στρατιωτική πομπή μπροστά από το Μεταξά και το βασιλιά με βάδισμα αντίστοιχο του “βαδίσματος χήνας” των ναζιστικών στρατευμάτων.
…τη σημασία των μαθητικών παρελάσεων: Δημιουργούν στους μαθητές επίπλαστους διαχωρισμούς βάση φύλου, ύψους και βαθμολογίας. Παρελαύνουν πρώτα οι “καλοί μαθητές” αγκαλιά με τα σύμβολα της εξουσίας και μετά ακολουθούν οι ψηλές γυναίκες, οι κοντές, και έπονται οι άντρες αντίστοιχα. Στοιχισμένοι, ομοιόμορφα ντυμένοι, προχωρούν με το ίδιο βήμα (εν δυό, εν δυό), ως οι μελλοντικοί στρατιώτες που θα θυσιαστούν στο βωμό της ανθρώπινης αλαζονείας, αλλά και ως μελλοντικοί πειθήνιοι υπήκοοι. Απαραίτητος ο χαιρετισμός στους ντόπιους άρχοντες (για να μην ξεχνάμε ποιος είναι το αφεντικό).
…ότι οι παρελάσεις δεν είναι τίποτα παραπάνω από χυδαίο πανηγύρι των εξουσιαστών: Ένας ακόμη καθρέφτης του τρόπου με τον οποίο έχουν καταφέρει να λειτουργεί η κοινωνία· ιεραρχικά, με πλαστούς διαχωρισμούς, υποταγμένη, ώστε να μην υπάρχουν αντιδράσεις στα σχέδια τους. Βρωμάνε εθνικισμό και γι’ αυτό το λόγο τέτοιες μέρες, φασίστες βρίσκουν αφορμή είτε για να επιτεθούν σε “μη έλληνες” και κοινωνικούς αγωνιστές, είτε για προπαγάνδα. Όπως συνέβη και στα Χανιά την 25η Μάρτη του 2011, όπου φασίστες κατέβηκαν στην παρέλαση για να εξασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή της, με το κατασκευασμένο πρόσχημα ότι θα την διέκοπταν οι 300 μετανάστες απεργοί πείνας. Γι’ αυτό τους είναι τόσο σημαντικό κανείς να μη διαταράσσει την ομαλότητα της.
…πως εκτός από τον κόσμο που κατέβαινε τόσα χρόνια απλά για να παρακολουθήσει, κατεβαίνει κι άλλος κόσμος: Αυτοί και αυτές, που αντιλαμβάνονται τις παρελάσεις σαν ακόμα ένα κοινωνικό πεδίο πολιτικών συγκρούσεων. Κάποιοι λοιπόν, βρίσκουν μια ακόμα ευκαιρία να αντιδράσουν στη βάναυση επίθεση που δέχεται η ζωή μας, να χαλάσουν αυτό το πανηγύρι και τα όσα αντιπροσωπεύει. Όπως συνέβη στα Χανιά την 28η Οκτώβρη του 2010, όπου το κίνημα των μαθητών, μετά από 2 βδομάδες μαζικών καταλήψεων και πορειών, κορύφωσε τις δράσεις του ματαιώνοντας την παρέλαση του στρατού μαζί με αλληλέγγυους/ες, παρά την προσπάθεια των μπάτσων να τους σταματήσει. Αλλά και την 28η του 2011 όπου διάφορα κοινωνικά κομμάτια πραγματοποίησαν πορεία ενάντια στην κρίση μετά την παρέλαση, συγκρουόμενοι με μπάτσους και φασιστοειδή. Απ’ την άλλη μεριά κάποιοι άλλοι κατεβαίνουν εκείνη τη μέρα με αφορμή τη δημόσια εμφάνιση των πολιτικών για να τους γιουχάρουν. Αυτή η τάση είναι εκείνη που βλέπει τους πολιτικούς σαν προδότες του έθνους, αντιλαμβάνεται το ΔΝΤ και την Τρόικα ως αιτία όλων των δεινών μας, θεωρεί τους μετανάστες υπαίτιους για την ανεργία. Τέλος, διατυμπανίζει πως η ενότητα όλων των Ελλήνων, η περίφημη εθνική ενότητα, είναι η απάντηση στην εξαθλίωσή μας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τάσης είναι η ΣΠΙΘΑ, η οποία με τα έντονα εθνοπατριωτικά χαρακτηριστικά που προτάσσει έχει δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για την εμφάνιση και την κάλυψη των φασιστοειδών. Ας θυμίσουμε δύο πρόσφατα παραδείγματα από τα Χανιά. Το ένα ήταν στο κίνημα των αγανακτισμένων στην πλατεία της αγοράς στις 05/06/11, όπου εμφανίστηκαν Σπιθαίοι μαζί με φασιστοειδή. Το δεύτερο ήταν η κοινή πορεία που έκαναν στις 25/06/11 για την Κύπρο, κάτω από την υπογραφή «κίνηση πολιτών ενάντια στην τούρκικη κατοχή της Κύπρου». Το ΕΠΑΜ είναι άλλο ένα παράδειγμα αυτής της τάσης, με τον ιδρυτή του Δ. Κάζακη να καλεί, σε πρόσφατη συνέντευξή του, τις ένοπλες δυνάμεις, την αστυνομία και τους δικαστές της χώρας να διασφαλίσουν τη διενέργεια εκλογών! Δηλαδή απευθύνονται σε όλους αυτούς τους θεσμούς, που επικαλούνται και οι φασίστες για μια “καθαρή φυλή”, αλλά και η εξουσία για την ασφάλειά της από τον κόσμο που εξεγείρεται και κατεβαίνει στους δρόμους.
Υποστηρίζουν πως τα συμφέροντα των μεγαλοβιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και πάσης φύσεως εκμεταλλευτών, που σαν βδέλλες ρουφούν το αίμα των εργατών/τριών και ανέργων, είναι κοινά επειδή κατάγονται από την ίδια χώρα. Θέλουν να μας πείσουν πως οι μετανάστες/στριες που ξεριζώνονται από τον τόπο τους, είτε λόγω πολέμων είτε δυσχερών οικονομικών συνθηκών είναι οι υπαίτιοι για τη ανεργία. Ότι τα αφεντικά και τα κράτη που προκαλούν αυτούς τους πολέμους και την οικονομική αφαίμαξη ολόκληρων πληθυσμών, για την εύρεση νέων πλουτοπαραγωγικών περιοχών, που σε μια νύχτα μετακομίζουν εργοστάσια σε άλλες χώρες με χαμηλότερα ημερομίσθια (Κίνα, Βουλγαρία..), μπορούν να μείνουν στο απυρόβλητο.
Τέλος να μην ξεχάσω…
…πως το ζήτημα δεν είναι εθνικό, αλλά ταξικό.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες πως το κεφάλαιο (ντόπιο ή διεθνές) που πάντα συσσώρευε και συσσωρεύει πλούτο εις βάρος της εργατικής τάξης (ντόπιων εργατών ή μεταναστών εργατών), είναι μαζί μας. Όχι μόνο δεν είναι μαζί μας, αλλά εναντίον μας.
Όσο για την επωδό που λέει πως για τη γενικευμένη κρίση στην Ελλάδα ευθύνη έχει πότε η τρόικα, πότε το ΔΝΤ, πότε η Μέρκελ, πότε οι προδότες πολιτικοί, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν τα ντόπια αφεντικά και το κράτος που όλοι μαζί συνεργάζονται και επιβάλουν μετρά εξαθλίωσης στο όνομα της εθνικής σωτηρίας και κατ’ επέκταση της ευρωπαϊκής σταθερότητας, ένα πράγμα μόνο: Η Τρόικα δεν ήρθε μόνη της μια ωραία πρωΐα. Κάποιοι την κάλεσαν… Οι πολιτικοί ούτε είναι, ούτε ήταν ποτέ προδότες. Τόσα χρόνια είναι πιστοί προς μια κατεύθυνση. Αυτή της εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους, που είναι κοινά με αυτά των ντόπιων και ξένων αφεντικών. Είναι πλάνη να πιστεύει κανείς πως θα μπορούσαν ποτέ να προωθήσουν τα συμφέροντα των εργατών.
Τα εθνοπατριωτικά χαρακτηριστικά που μπαίνουν από κομμάτια της αριστεράς και λοιπά κομματίδια κλείνουν το μάτι στα διάφορα εθνικιστικά κατακάθια και συμβάλλουν σε ένα κλίμα εθνικής ενότητας, κάτι το οποίο χρησιμοποιεί η εξουσία, ώστε να συναινέσουμε στο περαιτέρω ξεζούμισμά μας.
Όποιος κάνει πως ξέχασε την πρόσφατη μετανάστευση των ελλήνων, το ρατσισμό και την εκμετάλλευση που αυτοί δέχτηκαν λίγες μόλις δεκαετίες πριν, όποιος δεν αναγνωρίζει στο πρόσωπο των μεταναστών εργατών, τα ταξικά του αδέρφια, όποιος λέει πως θα υπερτιμηθεί η εργασία του με τον παραγκωνισμό των μεταναστών ή έχει άμεσο συμφέρον ή έχει φάει για τα καλά το παραμύθι των εκμεταλλευτών του με άμεσο αποτέλεσμα εξευτελιστικές σχέσεις εργασίας, ίδιες με αυτές των μεταναστών.
Όσο για μας δεν αναγνωρίζουμε ότι χωριζόμαστε σε έθνη, αλλά σε τάξεις. Βλέπουμε τους εχθρούς μας στην τάξη των εκμεταλλευτών και καταπιεστών μας, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Στους εξουσιαστές, στους μεγαλοεφοπλιστές και τους τραπεζίτες που συσσωρεύουν πλούτο από την εργασία μας και στα αφεντικά που μας πίνουν το αίμα.
ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΑ
ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΘΝΙΚΗ
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΛΗ Η ΓΗ
Συνέλευση αντιφασιστών-αντιφασιστριών
μάρτης 2011, χανιά
Παιδιά για να κατέβει το κείμενο απ’ το scribd απαιτείται να κάνεις login κι έτσι όσοι δεν έχουμε και δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε λογαριασμό εκεί δεν μπορούμε να κατεβάσουμε το κείμενό σας. Αν μπορείτε ανεβάστε το κάπου αλλού. Πολλά ευχαριστώ από Αθήνα