Το σάββατο 18/2 θα πραγματοποιηθούν πολύμορφες αντιμιλιταριστικές δράσεις: από τις 13:00 θα ξεκινήσει ποδηλατοπορεία critical mass, στην πλ. Ελευθερίας, στις 14:30 πορεία από την κατάληψη της νεκρής ζώνης, όπου αργότερα θα πραγματοποιηθεί και πάρτυ. Ακολουθεί το κάλεσμα της Σκαπούλας.
«Γιατί άραγε υπάρχει ο στρατός; Για να εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα και να μας προστατεύει φυσικά. Γιατί αν δεν έχουμε στρατό τότε θα μας κατασπαράξει ο εχθρός. Και υπάρχει επίσης για να μαθαίνουν οι νέοι πειθαρχεία και σωστή οργάνωση.»
Το να δίνεις φονικά μηχανήματα σε εθνικόφρονες για να σε προστατεύουν από άλλους εθνικόφρονες με φονικά μηχανήματα αποτελεί προστασία; Φυσικά είναι το κυπριακό πρόβλημα, χωρίς τη λύση αυτού δεν μπορούν να φύγουν οι στρατοί κτλ κτλ κτλ. Θα περιμένουμε την από μηχανής θεού λύση του κυπριακού μέχρι να αρνηθούμε το στρατιωτικό παραλογισμό; Θα το ρισκάρουμε δηλαδή να έχουμε σύνορα, στρατούς και υποχρεωτική θητεία για πάντα; Τι καλύτερο από να απαλλαγούμε από όλα αυτά για να ζήσουμε αρμονικά, στην Κύπρο και παντού;
«Μα αυτό είναι αδύνατον. Χωρίς εθνική φρουρά δεν θα υπάρχει κυπριακό κράτος μέσα σε μια βδομάδα.»
Πρώτον, με μεγάλη μας ευχαρίστηση θα υποδεχόμασταν την κατάργηση του κυπριακού κράτους ( €κκλησία, θεσπισμένος εθνικισμός, πολιτικοί, ανεργία, τράπεζες και άλλα όμορφα) φτάνει φυσικά να μην ακολουθούσε η επιβολή άλλου κράτους. Για να σοβαρευτούμε όμως, δεν υπάρχει ασφαλέστερη κατάσταση από την πλήρη απουσία στρατών. Και εννοούμε ΟΛΩΝ των στρατών. Αν κάποιοι θεωρούν ότι η Τουρκία περιμένει την ευκαιρία αλλά τρέμει την εθνική φρουρά, ενώ αν απαλλαγεί από στρατούς η Κύπρος θα επιτεθεί, ας προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν λίγο παραπάνω με την πραγματικότητα.
«Όλα αυτά είναι ανοησίες! Κάθε κράτος που σέβεται τον εαυτό του έχει δικό του στρατό!»
Ε και; Κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του δε θα χρησιμοποιούσε αυτό το επιχείρημα!
«Και πως θα πειθαρχηθούν οι νέοι; Πως θα γίνουν τα αγόρια άντρες;»
Όπως εμείς οι ίδιοι ξέρουμε και όπως εμείς οι ίδιοι θέλουμε.
«η πόλη είναι μαγική όταν φιλιόμαστε στο πάρκο δίχως φόβο,
όταν δεν γίνονται έφοδοι στα καφενεία και στους σινεμάδες,
η πόλη είναι ασφυκτική όταν την πνίγουν τα εθνικά ιδεώδη,
η πόλη είναι ασφυκτική όταν ξυπνάμε με εμβατήρια χακί»
Και πως θα τα καταφέρουμε; Πώς θα διώξεις όλους τους στρατούς από το νησί ρε μεγάλε; Φτάνουμε στα πιο δύσκολα ερωτήματα. Δεν τρέφουμε αυταπάτες, ούτε θα ικετεύουμε το κράτος και τους θεσμούς του για να καταργήσουν τους στρατούς. Ούτε στην καλή θέληση των 2 ηγετών ελπίζουμε ούτε και πουθενά. Οι στρατοί υπάρχουν για να υπηρετούν τα κρατικά συμφέροντα, είτε επεκτατικά και γεωπολιτικά, είτε ιδεολογικά, είτε και κατασταλτικά ακόμα. Το να καταργήσουμε τους στρατούς αποτελεί μεγάλο στοίχημα, που θα παιχτεί μόνο στα χέρια μιας νεολαίας που θα τους αρνηθεί, που θα αγωνιστεί εναντίον τους, αυτοοργανωμένα και ακηδεμόνευτα. Ήδη πάρα πολλοί νέοι αποφεύγουν τη θητεία με κάθε τρόπο. Στον βορρά υπάρχει η επιλογή της «εξαγοράς», εδώ η μόνη επιλογή είναι το τρελόχαρτο. (Ή μήπως η εναλλακτική θητεία σε στρατόπεδο για 33 μήνες; Ας γελάσουμε!) Ας μη ξεχνάμε όμως: ο αγώνας σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περιοριστεί στον αντιμιλιταρισμό, γιατί έτσι βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος. Ο αγώνας ενάντια στο στρατό είναι αγώνας ενάντια στο κράτος που τον έχει ανάγκη, ενάντια στην εξουσία που καλλιεργεί εθνικό μίσος και ορθώνει τείχη ανάμεσά μας για να διαιωνίσει την ύπαρξή της. Το μήνυμα το ‘χουν πάρει οι κυρίαρχοι εδώ και καιρό (το κυνήγι των ανυπότακτων είναι το καλύτερο σημάδι) και θα συνεχίσουν να το παίρνουν μέχρι να απαλλαγούμε από την παρουσία τους.
Είμαστε δυστυχώς πολύ πίσω ακόμα και από όσα θεωρούνται αυτονόητα σε άλλες χώρες, όπως η αναγνώριση του αντιρρησία συνείδησης για ιδεολογικούς λόγους, και η (μειωμένη ή ίση με την κανονική) εναλλακτική θητεία σε κοινωνικούς φορείς όπως νοσοκομεία κτλ. Ακόμα κι αν τα είχαμε αυτά όμως δε θα ήμασταν ικανοποιημένοι.
Όμως δε παρακαλάμε τους αφέντες για τίποτα: θα τα πάρουμε όλα, θα τα κατακτήσουμε! Να πολεμήσουμε τους στρατούς, να πολεμήσουμε την εξουσία! Να κάνουμε τον κόσμο των στρατοπέδων, των στρατοδικείων, των κρατών, των όπλων, των συρματοπλεγμάτων και του εθνικού μίσους μαύρη σελίδα της ιστορίας και να ανασάνουμε ελεύθεροι…
Σκαπούλα απ’ το σχολειό,
σκαπούλα απ’ το στρατό
δεν υπηρετούμε κανένα αφεντικό!