Η κρίση καλπάζει. Το ξέρουμε, το νιώθουμε, ιδιαίτερα εμείς που είμαστε σήμερα μαθητές και ως μελλοντικοί εργάτες τρομάζουμε με τα μαύρα χάλια που μας περιμένουν στην αγορά εργασίας. Κρίση δεν σημαίνει απλά ότι θα γίνουμε φτωχότεροι. Κρίση σημαίνει ότι, για τα αφεντικά και τις τσέπες τους, πρέπει να γίνουμε φθηνότεροι με κάθε τρόπο. Φθηνότεροι σε μισθό, σε αξίες, σε σχέσεις. Τα αφεντικά δεν θέλουν απλά να αδειάσουν οι τσέπες μας – θέλουν να αδειάσουν και τα κεφάλια μας, τα μυαλά μας, για να χωρέσουν την κάθε μεταφυσική που θα πλασάρουν ως ιδεολογικό χειρισμό της κατάστασης. Continue reading Δε θα μοιραστούμε την φτώχεια – θα μοιραστούμε τον πλούτο που μας κλέβουν! →

Το σάββατο 2.2 πραγματοποιήθηκε αντιμιλιταριστική διαδήλωση και στις πλευρές της πράσινης γραμμής. Ακολουθεί το κειμενάκι που μοιράζαμε. Continue reading “Δαπάνες για τους πανξ και όχι για τα τανκς” →

Το ακόλουθο κείμενο μοιράστηκε και στην αντιφασιστική συναυλία-εκδήλωση στις 13/10.

Ο κυπριακός φασισμός δεν είναι υπόθεση του παρελθόντος. Διακρίνουμε γύρω μας σημάδια που μας λένε πως ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ότι δηλαδή ο φασισμός υπάρχει γύρω μας, άσχετα αν δεν είναι πάντα ορατός και άσχετα αν δε θέλουμε να τον βλέπουμε. Ως φασισμό έχουμε ορίσει πάνω κάτω το εξής: Ο φασισμός δεν είναι απλά εκείνοι οι ξυρισμένοι τύποι που λιώνουν στα γυμναστήρια και φοράνε μαύρες “pit bull” φανέλες – είναι κάτι πολύ πιο περίπλοκο, και βαθιά ριζωμένο στην κυπριακή ιστορία. Ως φασισμό θα ορίσουμε την επίθεση του κεφαλαίου απέναντι στους εργάτες -για ταξικά συμφέροντα  που βαφτίζονται συνήθως «εθνικά» ή «πολεμικά»- και την υποτίμηση των τελευταίων, τη χάραξη κάθετων διαχωρισμών στο εσωτερικό της εργατικής τάξης και τη στρατιωτική διαχείριση είτε κάποιων κομματιών της, είτε της εργατικής τάξης ολόκληρης, καθώς και της εξόντωσης – όχι κατ’ ανάγκη σωματικής – εκείνων που «περισσεύουν».

Continue reading Κάλεσμα για αντιφασιστική διαδήλωση 20/10 →

Ταξικός πόλεμος όμως τι σημαίνει? (το κείμενο σε μορφή pdf εδώ)

Η πρωτομαγιά είναι μια μέρα μνήμης των αγώνων του παρελθόντος και υπενθύμισης του γεγονότος ότι παρόλο το αίμα που έχει χυθεί από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα αυτής της γης, παραμένουμε υποταγμένοι. Πως? Με τη προκαθορισμένη, ανιαρή ζωή που μας επιβάλλουν, με τη ρουτίνα να καταπίνει κάθε ίχνος φαντασίας και επικοινωνίας, με το χρόνο μας να χωρίζεται σε σχολείο-στρατό-πανεπιστήμιο-δουλειά-σύνταξη, με τις επιλογές που μας αφορούν να γίνονται πάντα από άλλους, με τους πολιτικούς και τ’ αφεντικά να μας εκμεταλλεύονται και να μας κοροϊδεύουν, με τα βρώμικα παιχνίδια εξουσίας που στήνονται πάντα στις δικές μας πλάτες. Continue reading Πρωτομαγιά σημαίνει ταξικός πόλεμος →